Bir Girdabın İçinde Çırpınıp Durmak

Çırpınıp duruyorsun, bir girdabın içinde,
Çile dolu bir asrın, esrarını bulsan da...
Sonucu bilinmeyen, bir hesabın içinde,
Çaresi yoktur derdin, dermanını bilsen de...

Günahlar ruhu sardı, zehirli bir ağ gibi,
Volkan olup patlıyor, sanki yanardağ gibi,
Ufkumuz zulümlerden, bir karanlık çağ gibi,
Hiç akmazdı kanımız, kalbimizi delsen de...

Çakalların elinde, parçalanmış bir ceylan,
Yüreğinden vurulmuş, şahlanmıyor küheylan,
Sarsılırken umutlar, her gönülde heyelan,
Bir zarar veremezsin, tufan olup gelsen de...

Altın mı sanıyorsun, her gördüğün sarıyı,
Ders almadın hayattan geçti ömür yarıyı,
Rahatsız etmeyesin, bal yaparken arıyı,
Damla damla ıslanan, gözyaşıyla dolsan da...

İster secdeye kapan, istersen hep kıyam et!
Pişmanlık fayda etmez, koparken bu kıyamet,
Ruhundaki fırtına, zulmetlere alamet,
Acısı arşa çıkan, sevdaları bölsen de...

Mecnunlar çoktan öldü, Leyla’ların derdinden,
Edep dersi verenler, yoksundur erdeminden,
Kızlar hala çıkmıyor, erkekler aleminden,
İki kuruş etmeyen vicdanları silsen de...

Serçeleri avlarlar, şahin ile doğanlar,
Bülbül susunca artık, konuşur saksağanlar,
Her nefis ölecektir, ölmüş bütün kağanlar,
Kaçış yoktur ecelden, ruhun ile kalsan da...

Manevi değerleri, harcamayın boşuna,
Bir gönül kırdı isen, gitmemeli hoşuna,
Sakın ha, haram katma, helal olan aşına,
Arınmaz artık ruhun, kırk yıl namaz kılsan da...

...andelip...