Bir Gece Şiiri - Ömer Faruk Şavlı

Yaratılışın kırmızılı tınısı uyandırırken bir geceye beni

Düşlerdim huzurlu sabahlarda beyazlı halelerin gelgitlerini

Düşmeden evvel bu hale ben, ötmezdi horozlar henüz kapkara bir gecede

Ve kaplamazdı düzlüklerimizi yine o kara bulutlar

Geçmişteki bir tınının geleceğe koşmak istemesi

İçinden çıkılmaz hale gelen, her gün özenle beslediğim bu duygular

Horoz şekerli günler çok uzaktaydı artık uğurlarken geceyi

Özüyle gürledi de gökkubbe ama dinmedi gürültü yine

Ezeliyet sonsuz boyuttan gelenler
Giderken ebediyete, ne soluksuz bir duraktı Dünya,

Bir bakmışsın doğmuşsun,
Bir bakmışsın yaşıyorsun dünyada.

Bir bakmışsın tekrar doğmuşsun;
Sanki bir hülyada.
Gercekliğin acısına,
Ya da gerçekliğin mutluluğuna.

Nihayetinde ise; ak bakabilmişsem hayata, açabilirim gözlerimi yeniden masmavi bir okyanusun saflığına.