Bir gece,
zamanın kırık aynasında
yüzümü aradım.
Her bakışımda parçalandım,
her parçada senden bir iz,
benden bir sızı kaldı.
Bir gece,
göğsümde taşıdığım yalnızlık
çırpınan bir kuş gibi
kanadı göğe,
ama konacak dal bulamadı.
Bir gece,
içimdeki bütün sorular
sessizliğin kucağına düştü.
Cevaplar yoktu,
sadece yıldızların
titrek fısıltısı vardı.
Ve ben,
her şeyden önce kendime
bir dua gibi eğildim:
“Dayan, yüreğim,
çünkü gece de biter,
karanlık da dağılır.
Kayıt Tarihi : 11.9.2025 11:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!