Bir Garip Yolcuyum

Keşkeleri,
Hiç sevmiyorum aslında.
Ama keşkeler:
Hiç eksik olmadı dilimden..
Benim adım ebru..
Dünya denilen bu alemde,
Ayakta durmak için
Mücadele veren,
Bir garip yolcuyum..

Herşeyden önce:
Canımdan daha değerli,
Dünya tatlısı iki oğlum var.
Ve birde,
Can bildiğim dostlarım..
Ben biraz şanslıyım aslında..
Çok erken farkettim,
Bazı insanların hayatımda
Olmaması gerektiğini..
Seçici bir karakter değilim..
Olduğu gibi görünen,
Göründüğü gibi olan biriyim..
Özümde biraz duygusalım...
Sebepsiz yere,
İncitmem hiç kimseyi..
Ama deli tarafıma
Sakın rastlamayın..
Çünkü orada benim bile,
Sözüm geçmiyor..

Herkes gibi bende
Hatalar yaptım geçmişte..
Hamd olsun rabbime..
Aynı hataya,
İki defa düşürmedi beni..
Hatalarımdan yola çıkarak
Öğrendim hayatı...
Hiç bir zaman:
Dönüp bakmadım geriye..
Bana zarar veren kim varsa..
Lüzumsuz olan herkesi,
Bir bir çıkardım hayatımdan..
Kıldan ince,
Bir yol çizdim kendime..
Hiç kimsenin
Sözüne aldırmam..
Kendi bildiğimi yapar,
Kendi doğrularımla yaşarım..

İsyankar değilim..
Şükretmeyi bilirim..
En kötü günlerimde bile
Ya nasip deyip,
Aydınlık günlere ulaştım..
Adım gibi eminim..
Derdi veren Allah,
Dermanı asla aratmaz..
Yalnızlığın ne olduğunu
Benden iyi,
Hiç kimse bilemez...
İyi niyetli insanların değeri,
Paha biçilmezdir gönlümde..
Hayatı severim..
Sabrım sonsuzdur..
En karamsar anımda bile,
Dilimden hiç düşürmem.
Allah var gam yok..
Der, yoluma devam ederim..

Yalnışı hiç sevmedim,
Hatayı asla kabul etmedim..
Hayatta hiç kimseye
İkinci bir şans vermem..
Yalan nedir, bilmez dilim..
Ve yalan söyleyenden,
Nefret ederim..
Ne olursa olsun,
Dürüst olmalı insan..
Kırılgan değilim..
Yalnış yapanı affetmem..
İşte bu yüzden:
Genel af çıkardım
Bazı eski dostlara..
Bir çoğunuzun
Hasta olduğunu, ben
Taburcu ettim yüreğimden..

Kendini ve haddini bilen
Herkese, açıktır gönül kapım.
Gelen her kimse hoşgeldin
Demeyi nasıl bildiysem,
Gideni de aynı şekilde
Yolcu ettim gönül evimden...
Rabbimden başka,
Eyvallahım yok hiç kimseye..
Ben böyleyim işte..
İsteyen kabul eder,
İstemeyen çeker gider..
Üzülmem, sadece derim ki:
Gideninde, kalanında
Yolu açık olsun..
Asla üzülmem..
Çünkü bana bir evlatlarım
Birde rabbim yeter...

İhanete yer yok kitabımda..
Seversem ölümüne,
Silersem bir kalemde..
Kırgın olduğum doğru ama,
Küs değilim hayata...
Evlatlarım için yaşıyorum..
Ve gerekirse: onlar için,
Feda ederim canımı..
Hamd olsun bu günlerime..
Gözüm yok dünya malında..
Hiç kimseyle,
Bir derdim yok benim
Kendi halimde bir canım..
Dedim ya..
Benim adım ebru..
Dünya denilen bu alemde,
Bir garip yolcuyum ben..

Şiir : Serdar ince