Bir garip yolcuyum,
Dünya denen şu handa.
Duraklarım da olmadı,
Soluksuz kaldım ne fayda.
Giderim gündüz gece,
Yolun sonunu bilmeden.
Ne zaman dolar ki vaktim ?
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta