Hayat dediğin
Kısa yolların uzunca birleşmesiymiş meğer
Bilmezdim ne olduğunu
Ancak ölünce anladım
Bilmemki niye
Kuralımı bu hayatın
Düşünürken güzeldi sevdayı
Ya yaşarken,tuhaftı
Seni her gördüğümde,dokunduğumda tenine
Hasat zamanı gelmiş bir buğday gibi
Bükülür boynum
Kırılırım.
Umutlarımı besleyen toprak
Hayallerimi uçurduğum gök
Hiç biri yok artık
Hepsi bir devrimin anılarında kaldılar
Ve avunulmuyor geriye kalanlarla........
Bir meczubum şimdi tek başıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!