Ben.
Bir gamlı hazanım.
Kör sabahların seherinde...
Kalbimdeki aşkımın, gülleri birer, birer soldu,
Gülümseme yok neşe yok yüzlerimde.
Neden hazana döndü yıllar
Bahar gününde.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta