Bir Eski Yol Şiiri - Turgay Kantürk

Ey dil, ey bu karanlık odaların mavisi,
Söyle uzak yağmurlarda mı duyulur sesim,
Karışan kanıma külrengi gökler, ey mevsim,
Yunup yıkandığım o ırmak, geceyle, masalsı.

Eski bir sestir deniz yalnızca, biliyorum,
Ey ilk çağdan yana uçan kuş, ey büyü, koşan
Ormanında usun, gizem, penceresi göğün:
Bulut! Durdum kapısında sonsuzluğun. Duydum

Ardımdaydı zamanlar soluksuz, bir kuş uçmaz
Kervan geçmez boşluktaydım, o ıssız koyaklar,
Ey ölgün akrebi saatin, ey yön, ey yıldız!

Hep böyle yalnız ve suskun, yürüdüm, aynalar
Boyu geçmişe dönük, bir bir geçmekte günler,
Ey dil, salla beni beşiğinde şiir, sonsuz!