Hani var ya o kanatsız büyük kuşlar
Bize biraz yem getirdikleri için,
Hep kendilerini ağırdan satanlar,
İşte onlardan oğlum tiksinmelisin.
Sanma ki kara gözlerimize aşıklar!
Sırası geldiğinde asla bize acımazlar!
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta