Bir Erkeğin Gözyaşları Şiiri - Fatih Porsuk

Kendi dorularının yanlışları arasında boğulmuş
Sevmeyi en iyi bilen, ama beceremediğini söyleyen
Hep gurur yapar sandığın
Yıllanmış şarap tadındaydı

Hiç göremedi kendi gözyaşlarını
Aynalarda kendinin gülen yüzüydü
Çatık kaşlarının altından
Ebruli bakardı dar penceresinden dünyaya

Bazen bir köşede dalgın görürdüm
Yâda hep aynı türküyü söylerken
Korkardım yanına gitmeye
Dimdik bakardı ufukta batan güneşe

Arada duraklardı, biraz paytak yürürdü
Ardına bakmadan döner
‘Olum paşa’ bir’ ataş getir’ derdi,‘cigaramı yakam’
Tütün kokusunda parmakları sarı

Bir resmi vardı çatlamış duvarda asılı
Birde Oltu taşı tespih avuçlarında
Eli belinde yürür, voltalanırdı limanda
Rüzgâra verirdi yılların ağartığı saçlarını

Ah çeker ağlamaklı olurdu
Susar, içine ağlardı için için
Koca yüreğinde, kendi bile görmedi gözyaşlarını
Ağlaması bile erkekçeydi

Bir erkeğin gözyaşları
Ömrümce gördüğüm…
Hiç göremeden yittiğim, gittiğim
Bir erkeğin gözyaşları…

(08.04.2006)