Yaşamın rutinliğini bozabilme
yetisini bulabilmek,
pervasızca ve korkusuzca...
Yaşamın sürekliliği
içinde kaybolmak,
süreksizliğin hazını duya duya...
Şiirler gibi akıp gidebilmek
en derin
yalnızlıklar...
24 Nisan 1996
-tren yolculuğu-
Kayıt Tarihi : 17.12.2000 13:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!