Bir Düşün Kıyısında

Henüz kimseye anlatmadım seni,
çünkü daha adını sesli söylemedim kendime bile.
Bir ihtimalin kıyısında duruyorum,
ayaklarım sokak lambalarının altında
kendine yer arıyor.

Ne garip...
Daha elini tutmadım ama
avucumda bir sıcaklık var sanki.
Sesini ezberlemedim ama
konuşmasan da ne diyeceğini tahmin eder gibiyim.

Şehir gürültülüydü bu akşam,
kafam da öyle...
Ama senin gülümsemen bir şeyleri susturdu içimde.

Sanki
çok uzun zamandır
susayan bir yanıma ilk kez biri su verdi.
Bak, hâlâ tanımıyorum seni.
Ama merak ediyorum nasıl kahve içersin?
Yalnızken nereye saklanırsın?
Yürürken yere mi bakarsın,
yoksa bulutları mı takip edersin benim gibi?

Bilmiyorum,
ama bilmek istemek bile güzel.
Kalbim bir süre önce yorgun düşmüştü,
ama sen düşümce yüreğime yeniden "acaba?" demeye başladı.
Belki bu sefer..
belki bu sefer yorgunluğuma değil de,
Senin ellerin içimde hâlâ yanmayı seçen
tarafıma dokunur.

Henüz hiçbir şey değiliz.
Ama bu gece, senin hakkında kurduğum sessiz cümleler bir şarkının ilk mısrası gibi geldi.
Devamı olur mu bilmem,
ama olur gibi...
olsa güzel gibi...
olsa iyi gelir gibi.

Ağustos 2025