Yıllanmış, asırlanmış bir ruh icabet etse tek bir dua anıma;
zaman yok sayardı varolan zamana beni..
Tutsa ellerimden zaman yaşanılmaya bir an,
var olduğum salisede ömrümü izlerdim..
Sonsuz bir kalbin içinde sonsuzluğa var ancak kendimde hiç yokmuşum gibi..
Ne zaman aksa kalbime dakikasız yaşananlar,
anlardım ki ben dar vakitleri ömrüme yakın etmişim..
Şimdi bir tarihlik ömür varsa içimde,
yaşarım dur duraksız sanki zamana ansızın zaman katar gibi...
Kayıt Tarihi : 17.2.2014 16:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!