bir kıvılcım olup düşmüştün anadolu'nun kavga dolu ocağına
tevhid yakıtın,türklük çıran olmuştu,yezidleri yakan bir ateştin sanki
üzerinde uçan pervanelerin bile başı dönmüştü
çakılmışlardı hudutsuz göklerden yerlere
keş dağı'nda birbirine karıştı asil kanın ve arsız karlar
halbuki bir kar tanesi olup mekke'ye düşmek istedin sen
acı ağıtlar yükseldi altaylar'dan,semayı parçalayan
ruhumuzu söktüler bizden,tırnaklarımız avuçlarımızda çakılı kaldılar
baharımız hazan oldu,durmasın nevruz olsun
eritelim bu soysuz çağın demirini ergenekon misali
yürüyelim,yürüyelim sonsuzluğun sahibine
buluşalım o çeşme başında ibn-i erkam'ın evinden çıkanlar gibi...
Kayıt Tarihi : 24.3.2020 22:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!