Bir Derenin Hikayesi Şiiri - Özdemir Koca

Bir dere vardı bir dere bizim köyde eskiden,
Coştum mu suyu ile deli gibi coşup akan,
Bir dere vardı bir dere bizim köyde eskiden,
Aktıkça göz yaşına ortak olarak ağlatan.

Bulanırdı taşardı yollar, dağlar sel olur akardı,
Bir dere vardı bir dere bizim köyde eskiden,
Öyle dereydi ki ağır yüreklere kum dolduran,
Ne orman dinlerdi ne çiçek dinlerdi o zaman.

Beni de götürdü bir gün eskilere çocukluğuma,
Ayağım da pabuçla geçmeye çalıştığım dere,
Götürdü beni ta eskilere anamın kucağında;
Kerpiç evimde dinlediğim o eşsiz ninnilere.

Şimdi kurudu mu neden akmaz söyleyin bana,
Götürmez mi dertlerin bittiği geçmiş yıllara,
Masum bir çocuğun ağlaması boşa değildir,
Ben yalnız kaldım bir Baharın boşluğunda,

Diller suskun, ellerim bomboş, gözlerim yolda,
Ağaçlar çiçek açsın, bulutlar yağmur salsın,
Sinemde yaralarım kapansın, özlemler bitsin,
Gel tekrar sar beni sıcak kollarına yalnızım ana.

25.12.2024