Bir der misin? Şiiri - Eda Hacıoğlu

İki olmam aslında,
Sen “bir” de yeter.
Yarısı ben olayım kelimelerinin,
Tamamı sen.

En çok seni severim,
En sessiz hâllerinle bile.
Gitmem —
Varsa bir gölgen,
Orada bile beklerim seni.

Ama sen…
Beni bilmiyorsun bile.
Adımı ezberlemedi gözlerin.
Kalbimi hiç duymadın.
Ya da belki…
Biz sadece
Yan yana geçip giden iki yabancıyız.

Bir ihtimalmişiz,
Bir dua belki,
Kabul olmayan.

Ama sen “gel” desen,
Koşarım sana.
Ayaklarım düşünmeden,
Ruhumdan önce varırım yanına.

Diğer yarımı bulmuşum gibi
Bir anda tamamlandım.
Sanki nefes almayı
İlk kez öğrendim yanında.

Meğer tüm hayat
Sensizken eksikmiş,
Boşa geçmiş yıllar gibi
İçimde çürümüş zamanlar.

Ama şimdi…
Bir sözünle doğuyorum yeniden.
Bir “kal” de sadece.
Ben iki olmam artık.
Seninle bir olayım —
Bir kerecik.