Buluşuyoruz gözler rıhtımında, sır olmanın sessizliğinde.
Ve ellerin ellerimi tutuyor, kar tanelerinin eşliğinde.
O anda sallamıyor dünyanın ahşap beşiğini zaman,
Konuşmamızı bekliyor sanki, uyanmak için uykusundan.
Aşkla sürülmüş bahçeler var, sen ve ben arasında kalan,
Bir demet gül getirdim, dikenleri yüreğimde parçalanan.
Yaşlar dökülüyor gözlerinden, yüreğime akmak istercesine,
Işığı göremez hale geldi gece, bakışların düşerken sinesine.
Dudaklarından kopan iki kelimeydi, gönlümde yanan ateş,
Bilmezler ki...'Seni Seviyorum.' dediğim anda alevlendi güneş.
Kayıt Tarihi : 21.7.2010 16:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir demet gül getirdim, dikenleri yüreğimde parçalanan.
Bir yürek bu kadar derinlerden bu kadar enginlerden yazabiliyorsa o yüreği takdir etmek az gelir. Yüreğine sağlık İbrahim kardeşim.İlhamın bol, kalemin daim olsun.
TÜM YORUMLAR (1)