Bir defa şarap içmiştim.
Delikanlılık çağımın ilk çeyreğiydi
Kokusundan sarhoş oldum,
Fena çarptı namussuz.
Alışık da değilim...
İçmesini bilemedim belki de.
İçtikçe yanan, kavrulan genzim miydi, tüm bedenim mi?
Ya da ruhum...
Yanmanın zevkine kapılmıştım bir kere.
İçtikçe içtim.
Kanmak için içtikçe,
Kanamamanın dipsiz kuyusuna düşüyordum.
Ama tüm bunlar hoşuma gidiyordu;
Sarhoş olmak, hülyalara dalmak,
Yanmak, kül olmadan,
Rezil olmak...
Ah be şarap!
Ne mübarek şeymişsin sen.
Yedi sekiz kış geçti seni içeli,
Şişe kadeh elimden alınalı...
Ama hala sarhoşum,
Hala yazıyorum hatta.
Hala o cürete sahibim.
Kayıt Tarihi : 6.7.2004 17:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)