Bir de bana alıcı gözüyle baksan

Bir de bana alıcı gözüyle baksan,
belki fark edersin:
senin vitrininde duran değilim ben,
tam da o vitrini kıracak
çekiçteki çatlakım.

Sana hep “göz” oldum,
ama sen hep bakmayı öğrendin,
görmeyi değil.
Hani, kelimelerin arasında
gizlenen suskunluğu göremediğin gibi…

Senin yanındayken
aşkı bile ikinci el gibi hissettim;
etiketi yırtılmış,
ama hâlâ pahalıya satılan.

Oysa ben,
bedava bir sır veriyordum sana:
insanı sevmek,
onu satın almak değil
onu harcamamaktı.

Bir de bana alıcı gözüyle baksan,
belki anlayacaktın:
benim tek lüksüm
sensizlikten tasarruf etmeyi bilmememdi