Bir damla gözyaşım oldun aktın bu akşam
Yeşil bir gözden taştı duygularım
Perdeleri ıslanmış gurubun renginde seni aradım
Çocuklar saf duygularıyla büyürler
Tıpkı şiir gibi, şarkı gibi
Geleceğime ışık tutan umutlarım gibi.
Bulutlarda bir telaş var
Ruhumda özleyiş
Benim sebebim belli
Acaba çocuklar neden ağlar.
Aynadaki dünyamda sen varsın
Uzaklardan bakan Leyla'msın
Sanki şubatta dağlarda karsın
Gözlerin güneşim oldu
Isıt ruhumda üşüyen yalnızlığımı
Duygularıma cemreler peş peşe düştü
Sen hala yoksun
Aşksız ısınmaz kalbim
Sensiz yalnızlığım üşüdü.
Artık göçmen kuşlar geri gelecekler
Doğaya baharı getirecekler
Sen bana, sende saklı aşkımı getir
Zaman sanki meçhule akan bir nehir.
İnanma mahsustan ağlayan gözlere
Seven gözlerde aşkın resmi vardır
Deler dağları, hasreti gözler
Katre katre damıtır geceyi gözler
Hüznün aşkını anlatır o gözler.
Uzun kış gecelerinde;
Ne sarayım olsun ne köşküm
Boydan boya bir yer döşeği seriver
Üzerinde ipek bir yorganım olsun
Ruhuma huzur dolsun
Kalbimde mesut bir sevda
Daha ne olsun.
Bu akşam bir damla göz yaşı oldun
Aktın içime ılık bir buse gibi
Sicim gibi yağan yağmurun sesiydi
Cama vururken hayalinin sesi
Odamı aydınlatıverdi menekşe gözlerin
Sanki nefesin uzakta bir açelya busesi.
Şubat 2023
İbrahim YılmazKayıt Tarihi : 27.3.2023 01:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!