Bir damla su idim gülün özünde
Hayat verdim güle kendi özünde
Bülbül olup şakıdım gül diliyle
Su gül bülbül benim ağyar ne bilsin
Adem oldum yaratıldım cihana
İsa oldum hayat verdim er cana
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta