Kardan adamlar, yalnız kalmasınlar diye kardan kadınlar yuvarladım!
Süpürge saçlılara atkılar taktım, kömür gözlülere hep uzaktan baktım,
Hepsi Güneşi görünce, eriyip gitti, ben yalnızlığımla baş başa kaldım!
Kimsenin kimseye Eyvallahı yokmuş, bir daha kartopu yuvarlamadım.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,