Bir Daha Yutkun Şiiri - Okan Akıllı

Bir zamanlar bende çocuktum.
Hayallerle büyüyordu ruhum, bedenim.
Umut doluydum yaşama, hayata!
Şimdi her şeyin üzerine, bir daha yutkun.

Tutku dolu bir gelecek vardı önümde.
Sırasıyla dizilecekti her biri de.
Satır satır, basamak basamak çıktığım her hedeften;
Ajitasyonla döndürdüler geriye.

Çocuktum ve o insanların kölesi olarak büyüdüm.
Bir ocak iki bin yirmi dörtte 30 yaşına bastım.
Tenim otuz, ruhum 80 yaşına taştı.
Hayaller bitti, gelecek bitti ve şimdi bir daha yutkun.

Sil baştan devri de tükendi.
Beni en yakınlarım tökezletti.
Hâli hatırları uğruna yok edildi yaşamım.
Geleceğe dair tutkun yoksa, sende yutkun!

İki damla gözyaşı aydınlatırdı ruhumu.
Çocuktum ve çocukluğum, beni ben yapan hayaller üzerine kurulmuştu.
Yanım yörem boştu, işletilecek hayallerim çoktu.
Ama şimdi sadece yutkunurum.

Geleceği unut.
Geçmişi yut.
Kalmadıysa hiçbir umut!
Nutkunu tut ve bir daha yut.

Çok şey öğretti bu hayat bana.
Ama vakit de geldi artık, girmeli bedenim toprağa.
Hayat bu! Tecrübe eder girersin mezara...
Ardında ne bıraktıysan, ancak onunla gidersin Tanrının huzuruna.

Tanrı derken hangisidir bilemem!
Binlerce Tanrı var ya, bu dünyada...
Hangisine göre yaşadıysan, o karşılamayacaktır elbette.
Ama o binlerce Tanrı da yalansa; bir daha yutkun.

Yutkunmak zorundasın...
Çünkü tüm güzel yıllarını ıskaladın.
İmtihandır diye kaçmak istemedin ya, sorumluluklarından.
Tanrı da insan icadı çıktı... hadi şimdi bir daha yutkun.

Hesap kitap kalmadı, cennet cehennem yalandı.
Ne bok yiyeceksin şimdi?
Hani biri senin yerine senin hakkını soracaktı ya!
O işte boş çıktı... yutkun dostum yutkun.

Senin de hayatını elinden aldılarsa;
Senin de hayatını tarumar ettilerse,
Sana da yaşanacak bir umut bırakmadılarsa,
Sende yutkun dostum.

Aç kaldığında yutkun.
Susadın mı? yutkun!
Tutulursa nutkun...
Bir daha yutkun bir daha yutkun.
Yutkunmak zorundasın.

Elde tutulur bir beklentin kalmadıysa,
Gününe güneş henüz doğmadıysa,
Renklerden ve zevklerden bir tat alamıyorsan,
Hayat bitmiş senin için, yutkunmak zorundasın.

Bir erdeme sahip olmuşsan, kıyamazsın cana.
Perişan olur kahrolursun ama kıyamazsın onlara.
Yaşamak istersin, eskisinden de fazla.
Ruhsuz bedene dönüşmüşse bendin, bir daha yutkun.

Mücadele etmek intikam almak değildir dostum.
Vazgeçmek ise kaybetmek değildir...
Gitmek istediğin yollar, döner kavşakmış sadece.
Ve sen... dolandırılmaktan kurtuldun.

Şimdi kalk ayağa dostum.
Kalk ve yaşamak için mücadele et nefsinle.
Onların şeytan dedikleri şeytan değil nefsin!
Melek dediklerini de gördün zaten.

Son bir kez daha yutkun ve kalk ayağa.
Saldırmak seni sen yapmaz, unutma!
Onlar gibi vahşet saçma umut bekleyenlerin maksadına.
Devam etmek istiyorsan, lütfen bir daha yutkun.