Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
bu şiir birzamanlar benim için yazılmıstı şimdi gorünce çok mutlu oldum
bir sürü şey sattım insanlara; türlü türlü duygu, türlü türlü yanılsama.
ve fakat, bu hayatı satamıyorum kendime.
insan en kolay kendini kandırır sanırdım.
bugün inanamıyorum.
sonuna geliyor muyuz?
e öyleyse, anlayın.
sizin gibi göremediklerim var, bana yetmeyen hayatlarınız, bana yetmeyen bir ben var ortada.
bu dünyanın üvey oğlu olabilirim ancak: aidiyeti yitik, yüzü yalnızlığa bulanmış, ifadesi donuk.
hayatın vaadi eksik, pusulası kayıp.
salıncaktan atlamak hakkım değil mi?
pimi çekmek hakkım değil mi?
ait olduğum derinliğe gömülmek hakkım değil mi?
Konu güzel anlatım güzel..noktalama işaretlerine dikkat ediniz.
saygılar
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta