Bir Çocuk Uyandı Şiiri - Tahir Sadi

Bir çocuk bir sabah uyandı ve gözünü şiire çarptı
Yakışmaz bazen kıyafetler
öyle de oturmaz her omuza bedenler
Baba ceketleri her çocuğa büyüktür
Çocuk olamadım ve bana tavsiye edilmedi aşk
Kimseye karışmam ürpermek için kendimi düşünürüm
Günahı şeytandan çok daha önce bilmiştim
Şahit aramadan çirkin bir günü kendime ısmarlarken
Garsonlar yoktu, küfürlerimi kendi elimle seçtim
Gün oldu Dicle kıyısında bazen Cudi sırtından bakındım
En aşılmaz olanı anladım
Kader defterindeki nokta dağların en büyüğüymüş sevgilim
Trafik sıkışık değil yol bomboş ama dur yazısında bekliyorum
Eski defterler yok bende
Hatırlayamıyorum bana en son ne söylemiştin,
Evladır elbet musibetler
Her görüştüğümü daha iyi dinliyorum sevgilim.
Bir dilenci susuyor, mühim bir toplantıda sessize alınmış telefonlar
Haklarında susmayı tercih edermiş cesetler
Taşlarına yazılanları kendileri de bilmez
Bir çocuk bir sabah uyandı ve gönlünü aşka çarptı