İçimde, sanki içimde bir volkan kaynar, kaynarım
Bazan sessiz ve derin, hüzünlü bir sükuta,
Bazan kıytırık bir şiire dönüşür lavlarım...
.....
Dışımda, bir serseri yalnızlık rolünü oynar
Zaman zaman bir kara yılan gibi kavlarım...
Dedeoğlu Aşiyan da bir gölge, dudun dibinde pınar
Cevizin dibinde semaver de, çay yerine ben kaynarım...
.....
Bilirim beni yaratan Tanrı her dem beni sınar
Dilimde "Ya Rezzak..." zikri, hep Tanrımı ve seni anarım...
Yılgın Yağmur ve yalnızlık ah be yar!... Bu yürek neden kanar?
Bakarım vicdan aynama, kirli değil... Aslında ben boşa yanarım...
Yakarım ampulleri, ışığında attığım ekmekle balıklar oynar,
Yalnızlığım ve belkilerimle içi çürüyen, koca bir çınarım...
.....
Dedeoğlu Aşiyan, 26.09.17 Y.Y.
Kayıt Tarihi : 26.9.2021 02:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!