Bilirsin,
oldum olası
karanlık korkutur beni.
sensizliği
hiç yaşamamıştım
her zaman yanımdaydın
sımsıcak sarardı
nefesin,
kor olup,ısıtırdı bedenimi.
hani öyle
gece karanlığı falan değil,
senin,
yokluğun,korkutur beni.
gözlerinin ışıltısından
nefesinin,
alev olup yakışından
aşkım!
senden uzak kalmak
korkutur beni.
bakışlarının
değdiği heryer
gün gibi aydınlanırdı
yakamoz bahçesine
dönerdi evrenim.
öyle bakardınki
yüreğimi,
delip geçerdi bakışların.
yıldızlar bile
kıskanırdı gözlerini.
sen,
bu yürekten gideli
kaç yıl geçti
kaç hazan yaşadım
saymadım,kaç zemheri
dondurdu yüreğimi.
mey dolu kadehler
tutsak aldı ellerimi
sana,
iki satır yazamadım.
karanlık çöktü yine
martıların,
sessiz çığlığına
balıkçı teknelerinin
düeti karıştı.
kalbimin çığlığını
duyuramadım.
bir cigara içimi,
sana kavuşamadım.
sevgimle kal canım...
24/12/2005
İbrahim Dikmen 2Kayıt Tarihi : 24.12.2005 11:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

değdiği heryer
gün gibi aydınlanırdı
Karanlık sözde. Kutlarım
dize dökülmüş şiire.Hüzünlü ve etkileyici şiire
tebrikler.
Sevgiyle kalın.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Bu güzel eserinizi okurken derin bir iç geçirdim.
Nereden nereye !
Ve...
buradan nereye ?
Tebriklerimle
selamlar...
TÜM YORUMLAR (9)