Bir çift kardelen büyür bağrımda

gel seninle anlaşalım.
bahar senin olsun, yaz senin
sonbaharın hüznünü, kışın ayazını ben alıyorum
ne dersin?

işte bahar, ömrü; açıp soluncaya kadar
sancı ve telaş iç içe
yeniden dirilirken aşk
çiçek, böcek bahane

ve yaz unutkanlığımın başladığı mevsim
en çokta bu mevsimde aklımdan çıkar ölüm.

ey sonsuzluğa imrenen gönlüm
gönlümden geçenleri bilen tanrım
doğdum
öldüm
dirileceğim
ne anlamı var ki
zamana kurulmuşsa mevsim

yaprak döken ağaç gibi
sonbaharda yakama yapışır hüzün
sis çökmüş dağa benzer
çoğalan yalnızlığım
ahh sen ne güzelsin eylül
saçları sarı
gözleri yaşlı sevdiğim
senle ortaya çıkar
içime attıklarım

severim puslu havaları
kurtlara eşlik eder avazım
zirveme kar düştüğünde
senin için bir çift kardelen büyür bağrımda

doğdum
öldüm
dirileceğim
ne anlamı var ki
zamana kurulmuşsa mevsim…