Bir Çiçek Şiiri - Müzeyyen Deniz

Başlarda bir çiçek vermiştin elime
Güzeldi ama lekeleri vardı hani
Senin hiç haberin olmadan
Yapraklarını severdim her gece
Diriydi yeniydi lekeliydi ama çok güzeldi
Fazla sulamıştım çürümüştü kökleri
Bİlememişim her şeyin çoğu zarardı
Çiçeğimizi iyileştirmek için
Çok uğramıştım sen de şahittin
Dengeyi bulduğum sandığım anda
Uzak kaldık birbirimizden
Bakamadım ona dokunamadım yapraklarına
Ve şimdi kurumuş bitmiş bir halde
Artık ben sulasam da o dönmez
O dönse de ben bakmam