Bir Canım Demiş Şiiri - Coşkun Koçhan 2

Gönül “ Medet “ demiş sual buyurmuş.
Yaban illerinde “ Bircan’ım “ demiş.
Sazı sözü coşmuş, derdin duyurmuş.
Mızrabı, telleri “ Bircan’ım” demiş.

Diyar-ı bakır derler konak mekânı,
Sevgi alır satar gönül dükkânı
“ Kimdir ?” sorar isen yürek yakanı.
Başında efkârı “ Bircan’ım” demiş.

Yokluk zalim olmuş aklım yitirmiş.
Hasret andan ana ömrüm bitirmiş.
Bülbül şeydalığın dile getirmiş.
Âlemi Gülizar “ Bircan’ım” demiş.

Canlar medet diye düşer günaha.
Dilse biçaredir dalar eyvaha..
Kullar huşu ile dursa semaha..
Canlar içersinde “ Bircan’ım” demiş.

Can umar olup canı araya,
Kader nice yollar katsa araya,
“ Ya Hak derman” dese yaraya,
Ol bezmi alemde “ Bircan’ım” demiş.

Kanaat bularak var azarında.
İmanı salih ol Hakk nazarında,
Bu fâni âlemde can pazarında,
Tende emanet “ Bircan’ım” demiş.

Aklım kemal ile ismini anmış.
İsmin diye diye hasrete yanmış.
Kuşlar kıyam durup, muştular sunmuş,
Şakıdıkça diller “ Bircan’ım” demiş.

YUSUFOĞLU; seyyah konmuş göçürmüş.
Azad gönlüm ilden ile uçurmuş.
Yâren diyarına konmuş oturmuş.
İçtikçe suları “ Bircan’ım” demiş.

Yusufoğlu
22.07.2004