Kimse bilmedi içimden geçenleri,
Belki ben demedim, belki kimse dinlemedi.
Işıklar sönüp bir giden daha olunca,
İçimdeki hüzün yine dinmedi.
Kaçış artık çözüm değil hayat bırakmıyor,
Üstüne gitmek gerek korkanı yutuyor.
Sen bıraktın mı kendini bendeki aşka,
Bendeki aşk başka, sen olmadan gülmüyor hayata.
Geç olmayı bilir misin sevgi bitimlerinde,
Pişman olmayı bilir misin sevmemişliklerde?
Suyuna hasret çiçek durur bakar da gözünün önündekine,
Dokunamaz sırası gelmeden ölür aşkın pençesinde.
Bir ben yok gözlerinin kokusunda,
Bir ben dokunamıyorum gözyaşlarına dudaklarımla.
Kimseye benzeyemedim, sen de benzetme,
Bir ben tek olamadım senin sevgine.
04/08/2006 08:50
Ufuk ÇobanKayıt Tarihi : 4.8.2006 08:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen olur da biri dokunur gözlerine. Gözlerin kilitlenir kalır izin vermez yüreğine.Doğru nedir bilemezsin herşey yanlış gelir bir anda.Yüreğin daralır gece yatağına konduğunda.Uyuyamazsın, konuşamazsın.Ya değişmen gerek hayata ya da değiştirmen gerek hayatı elindeki çırpındığın aşka.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!