Bir bela ki o başımda bitmek bilmeyen
Gözleriyle, ruhumu içten içe fetheden
Durmak bilmeyen bir rüya ki o kalpten seven
Bir bela ki o bana hayat suyu veren
Unuttum çoktan mutsuzluğun anlamını
Can verdi bir söz ile atmayan yüreğime
Kuşlar gibi, pırpır etti kalbim onun yanında
Bir sahilde akşam üstü karanlık çökerken
Bir bela ki o yokluğunda nefes aldırmayan
Bir dakika bile ayrı kalsan hasretiyle kavrulan
Adını unutturan, gizli sevdalarda yaşanan
Bir bela ki o, hayatı umursamaz eğleyen..
Dur durak bilmez ki gönül yar elinde
Bir yağmur gibi kurak toprağı serinleten
Sonbaharları yaza, bahara çeviren yar
Gel gidelim vaktimiz varken…
Kayıt Tarihi : 1.4.2017 00:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!