Bir Başka İstanbul!. Şiiri - Remzi Özmen

Bir başka yüzünü yaşadık İstanbul’un
Bir başka gördük İstanbul’u ikimiz.
Kaçardık şehrin uğultusundan
Bazen yürürdük orman yolunda
Bazen dalardı gözlerimiz dalgalara.
Ya Kilyos sahilinde Kara Deniz’e,
Ya da Silivri de bakardık Marmara’ya.

Demli çaylarımızı yudumlardık,
İstanbul ‘da yemyeşil bir kırda,
Çamların altında!
Oturmuş laflardık ondan bundan.
Zaman nasıl geçerdi farkında olmadan.
Karanlıklar çökerdi üzerimize.
Bir yemyeşil döşekti çimen
Bir masmavi gök yorganımız olurdu,
Üstümüzde parlayan avizelerle!
Munis bir şekilde esen rüzgâr,
Mis gibi hava, mis gibi kokun,
Bitmesin istiyorduk, geçmesin zaman.

Ay ışığı yoldaşımız olurdu bizim,
Gezerdik ayazlı gecelerde,
Terlerdi ellerin ellerimde.
Bir mahpusluk voltaydı attığımız,
Gardiyandı başımızda yıldızlar,
Karartıları jandarmaydı etrafımızda
Gökyüzüne uzanan selviler,
Sevdamızın imkânsızlığında.

Bir nefes almaktı şehirden uzak,
İnsan seli kalabalıkların girdabından,
Kurtulmaktı dileğimiz.
Etrafı beton yığınlı tarih, gücenme bize
Siz kaç asırlık çınarlar ve selviler de
Bilmem şu geçit, o cadde, bu sokak
Boğuyor, dar geliyordu bizlere

Riva yolunda ki kır lokantası
Bir nefes olurdu imdadımıza yetişen.
Yeniden canlanmaktı içimize çektiğimiz,
Bir sıcaklıktı gözlemecide geçen saatler.
Serinlikti havuz başında yaşadığımız,
Kemer Burgaz da ki mekânımız,
Çömlekte nar gibi kızarmış,
Mantarlı alabalıklarımız.

Gizlice girerdik kollarına doğanın,
Ya Belgrat Ormanlarında Neşet Suyunda
Ya da Fatih Ormanlarının yamacında!..
Verirdim en nadide çiçeği ellerine
Bir başka gördük tepesinde Çamlıca’nın
İçimizde kıvılcımlarla yaşardık seninle.

Boğaz’ın bir başka yüzünü yaşadık,
Bir başka yaşadık İstanbul’u gönlümüzce.
Sevdamızın imkânsızlığına yandık
Mavi sularına seyre daldık, martılarla sessizce.
On dördünde değildik
On dördünde gençlik rüzgârları taşıdık,
Başımızda kavak yelleri eserdi delice..
Biz İstanbul’u başka sevdik,
Bir başka yaşadık İstanbul’u gönlümüzce.
Bir başka yaşadık İstanbul’u gizemlice!..

Remzi Özmen
21.01 06