Bir Başka Aleme Şiiri - Necmettin Yılmaz 2

Sözler Özden gelir kalpte dolanıp dilden gider.
Kimi söz derin bir yara olur kalpte,
kimisi şifanın ta kendisi ,

Bazen bir gölge düşer sözlere kifayetsiz kalır,
daralır yaralanır bezende
Ve ruh açar kapılarını semaya yalvarır kanayan yaralarını sarmanın umuduyla öyle delice..

Bir nefesin varlığımıdır sahi insanı ayakta tutan,
hayatta kalmış gibi rol model olduran.

Esasen ruhmuş bedeni ayakta tutan, görünmeyen bir varlığın adıymış yaşamak.

Ya ruhu acıların içinde dolanan insanlar, hangi alemin ferdi onlar.

Ah kuşlar gönül kafesinde toplanıp çalı çırpı yaparlar. Toplama derme çatma bir hayalin yuvasını toparlarlar.

En ağırıymış Yaratanın verdiği kalbi yaratılanın yanıltması, yaralaması o kalp ile bir ömür yaşaması suskunluklara gebe kalması.

Ah zavallı hisler boynu bükülmüş dili lal olmuş yürekte yaşaması ne zor olsa gerek, koca bir dağı ardına bağlayıp yürümek gibi mesela, yada kanatsız bir kuşun uçamayışının hor görülmesi gibi çaresizce öylece ve öylesine hasbelkader bir biçimde yol almasıymış.

Yol yüründü kah yağmurla kah çamurla bazen bir miktar güneşle ve epey sırtlanılmış keder ile..

Şimdilerde bende böylesine
Suskunluğum dilde değil
Kalbimin en derin yerinde
Gelmedi kalpten dile
Dökmedi dil sözlere seslere
Şimdilerde sözlerim
Bir sağırın ses aleminde ..