Bir Başıma Şiiri - Yusuf Muhammed Köylü

Kızmadım sana,gönül koydum olmayışına.
Yitip gittin,beni koydun bir başıma,tek başıma.
Anlattım seni akan her göz yaşıma.
Anlattım seni sana,anlattım defalarca..

Benzerin bulunmaz alemde,bir gonca güldür cemalin.
Sorsam yedi cihanda varmıdır emsalin.
Aşkın düşürü verdi yolumu yolsuza.
Şu gönlümde koca bir alazdır ateşin.

Sesin zihinimin boşluğunda çalkalanır,
Yüzün gözlerime düştü yine,incinir sol yanım.
Hiçliğinde yediğim balsa,tattığım zehir.
Saçtığım neşeyse,çektiğim kahır.

Ay ışığında,kirpiklerinden inciler süzülür.
Zülüflerin bir bir gerdanına dizilir.
İzlerim seni asırlarda gelip gitse,
Esirde olurum uğruna,sersefilde.

Seninle gülmek,seninle haykırmak vardı.
Gözlerinle buluşmak,ellerinle kavuşmak vardı.
Şimdi bi garip buğusun gözlerimde.
Dökülsede takvimler sana sevgim hep aynı.

Şahsım züğürt lakin sevgim zengindi sana.
Bir kol düğmesi gibiydim vardım her anında.
Sabahında,akşamında her gönül meramında,
İçimden şakayıklar saçılırdı her sana baktığımda.

Evim aydınlıktır benim,zihnim zifiri.
Pencereme konmaz kuşlar buruk kaldım.
Kervanlar arkasından koşsam ne çare
Ben herkese aşina,kendime garip kaldım...