Soğuk bir sahil kasabasında kalmıştı,
Bir masanın üzerinde, unutulmuştu.
Denizi görebiliyordu, yalnızdı,
Unutulmuştu, soğuk bir sahil kasabasında.
Yalnızlığı en çok kendine dokunuyordu,
Yarım bırakılmıştı, ucuz bir masanın üzerinde.
Hisleri yoktu derdiniz, hava soğuktu,
Ve üşüyordu, yalnızlığının yarımlığında.
Onu unutanlar çoktan gitmişti,
Çünkü mevsim kıştı, hava soğuktu.
Yarım kalmışlığı onu da soğutmuştu,
Ve acıtmıştı, hem tadını, hem canını.
Soğuk bir sahil kasabasında kalmıştı,
Soğuk, yalnız ve acı, denizi görebiliyordu.
En çok yalnızlık acıtıyordu aslında koyu rengini,
Ve en çok üşüten, yarım kalmış yalnızlıktı..
Kayıt Tarihi : 6.1.2015 12:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

GÖNÜL SESİNİ BÜYÜK BİR USTALIKLA MISRALARA YÜKLEYEN,
SEVGİSİYLE ŞİİRİNİ BESLEYEN DEĞERLİ ŞAİR
SEVGİ VE SAYGILARIMLA KUTLUYORUM
TÜM YORUMLAR (1)