Bir bardak cay Şiiri - Samira Samiranins ...

Bir Bardak Çay

Bir bardak çay tadında… Tüm yorgunluklarımı aldın bir merhabayla

Bir bardak çay gibiydin,
ne eksik ne fazla…
Tam kıvamında

Gözlerin demli bir huzur,
sözlerin ince belli bir iyilikti.
İçtikçe dinlendim,
dinlendikçe sana ısındım.

Geldiğin gün,
zaman yavaşladı.
Saatin akrebi bile sustu sanki,
sadece sen konuş diye…

Sana “iyi ki” demek
bir teşekkür değil,
bir teslimiyet.
Çünkü sen gelince
her şey yerini buldu içimde.

Bir bardak çay gibiydin,
ve ben o günden beri
hiç soğumayasın diye
içimi hep senin sıcaklığınla tutuyorum

Çay gibi geldin…
Dumanı üstünde bir selamla

Bir yudum huzur oldun önce,
sonra kelimeler döküldü içimden
tane tane,
şeker karışmamış bir sessizlikle…

Yaz sıcağında
gölge olmadın,
serinlik oldun.
Rüzgâr gibi değil,
nefes gibi.

Ben susmayı seçtiğim her anda
sen duymayı bildin.
Ve ben,

Şimdi her çay demlediğimde
içinde sen var gibi…
Sanki o kıvam,
o sıcaklık,
o dinginlik
senden kalma bir iz gibi.

İyi ki geldin.
İyi ki bana rastladın.
Ve en çok…
iyi ki bende kaldın

Bir bardak çay gibiydin,
ne aceleyle içilir,
ne unutulur köşede.
Demindeydin hayatın.
Sade,etkili

Sana bakınca
geçmişin bütün yorgunluğu
çözüldü omuzlarımdan.
Dertler susmayı öğrendi,
kalbim konuşmayı…

Yazın ortasında
ne gölge aradım,
ne kaçacak serinlik.
Sen geldin,
ve ben ilk defa
kavrulmadan güvendim.

Bütün “keşke”lerim,
yerini bir “iyi ki”ye bıraktı.
Bir bardak çayda saklı o sessiz şükür gibi:
“İyi ki geldin.