Bir bahar akşamı batarken güneş
Bir gülüşüne esir olduğum günleri hatırladım
Soğuk olurdu esrik anlarımda sana sığınırdım
Sana, sınırsız sevişinin duvarı titrek kalbime eş
Yazdıklarım az gelirdi gülüşlerim yetersiz
Seni sevmek anına an uydurmak zor mu zor
Yinede inadım yorgun esir beklerdi kapında
Sen bende olmalıydın ben sende nefessiz
Üşümek ne kelime eğilmek nedir bilmezdim
Soyluluğun bulaşıcıydı sarardı beni titremezdim
Şimdi sende kayboluyor anlık hayaller
Bilsem böyle olacak yamacında hiç eğilmezdim
Kayıt Tarihi : 12.6.2003 18:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!