Bir Aşk, Bir Yaşam Şiiri - Ferhat Koçoğlu

Sahi," gözlerin ne renkti o yıllarda
Kirpiğin'in ucunda bir aşk, bir yaşam
Işıkları kırmızı bir yıldız seyrinde
Asi bir küheylan'ın sırtında
Taşlanır mı bu sevda bu yürekte
Bu ne kin, bu ne hırs.

Yedi yıl kurak geçecekti bu topraklar
senden öncesi yağmursuz ,
Senden öncesi viran
gözlerime küsmüş bu şuursuz gökyüzü.
"Hani göğe yükselip
Yağmur indirecektin bana"
, "gözlerinde acı" gülüşü kusursuz
Bir hasret , bir vuslat var bende"

Elimde avucumda ne varsa aşka dair
Hepsini Sana harcadım,
Tulumbadan can çektim bir damla düşmedi
Gözlerin ne renkti şimdi hatırladım
"güzeştelerin" kalıntı siyahı
Bir hüzün, bir geçmiş zamandı

İzdüşüm kapı aralığından sızan ışığı
Sen sandım,
ilk defa bir tıkırtı duydum bu kalpte
gürül gürül akan gözyaşından sonra
"Çözüldüğümü farkettim kördüğüm sevdan'da"
Ellerinde tuttuğun gerçek bir kalpti
O da bana aitti
Sana bıraktım herşeyimi , bana kalan sadece
Bir nefes, anlamsız bir yaşamdı

Hani bir can getirecektin bana
Unuttun mu, unutuldum mu yoksa
Kuyruklu yıldız renginde, pırıltı dökerek
Geçip gittin gökyüzümden.
Bütün dileklerim askıya alındı ,
Güneş doğdu doğmasına da
Bir yanım hep karanlıktı
Bir aşk, bir savaş, iki kaybedendik

Derinlerde bir yerde nefes alan biri var
Elini yüreğine götürdüğünde hissedersin
Karanlık çökmeden gözlerime geri dön
Öyle ki, bütün çiçekleri sevsende
Ezip geçtiğin bir kaldırım çiçeği olarak
Kalacağım hayatında
Hiç farkedilmeden
Bir aht, bir imtiyazlı hayat
Seni sevmek "kaybet uğruna" yinede çok güzel,

Bir aşk , bir yaşam,
Kaybetmekte bir kazanmak aslında
İçinde sevgi olan herşey kazanacak sonunda