Bir Anne Ağladı Şiiri - Adnan Mızrak

Bir anne ağladı
Bir bayram sabahı...
Meleklerin yalnız bırakmadığı
Bir mezarlıkta.
Gözyaşlarıyla suladı
Elleriyle temizledi
Toprağı...
Mezar taşını öptü şehidinin
Belli ki özlüyordu
Ellerinin öpülmesini bekliyordu.
Kuracağı yuvayı hayal ediyordu şehidinin,
Bayramda harçlık isteyecek torunlarını,
Ev işlerinde yardım edecek gelinini
Evini şenlendirecek her şeyi...
Bir hayaldi işte.
Kınalı kuzusu daha yirmisindeydi.
Terhis olacaktı bayramda
Bayram böreklerini, en sevdiği yemeklerini hazırlayacaktı şehidine...
Bir hayaldi işte...
Şehidi gelemedi elini öpmeye.
Yalnız mı bırakacaktı?
Kalktı
Bir bayram sabahı
Dayanamadı...
Şehidini yalnız bırakamadı...
Elleriyle temizledigi
toprağını özlediği şehidinin yanına uğradı.
Bir bayram sabahı
Bir anne ağladı
Bir şehidine...
Sonra bütün anneler ağladı
Anneye ve şehidine...
Oğlunu yalnız bırakmadı
Bir anne bir bayram sabahı...
Sonra bir anne uğurlandı
Bir bayram sabahı...
Gittiği yer belliydi
ŞEHIDINİN MEKANI.