Bir Anlamsız Yolculuk Şiiri - Fallen Angel

Bazen derim, anlam ararım,
yolumu uzatırım.
Uzattıkça kısalır nefesim,
daralır.
Oysa gözlerim görmez gerçeği,
bilmez hissettiğimi.
Bir ip geçiririm hayata,
son ederim.
Ama bitmez,
tükenmez;
mürekkep gibi dağılır ruhuma.
Ne kadar yapışırsa
o kadar takılır kalırım anılara.
Çaresizce nostaljilerde,
film izler gibi izlerim.
Kimse fark etmez,
içimde erir, geberirim.
Bataklık gibi,
ağır bir yükün altında ezilirim.
Hiç kimse sormaz:
“Onca yolu nasıl geldin?”