Her şeyin olduğu gibi,
Bir zamanlar vardı ve şimdi yok.
Bir hatırlatma gibi,
Bir tek senin adını duyduğumda,
O eski günler gelir.
Bir an, o anı yaşar gibi olurum,
Ama o an, o an değildir,
O sadece bir hatıra kalır geriye.
Bir parça hâlâ kaybolmuş bir şey gibi.
Bazen gözlerimi kapatırım,
Ve her şey silinir;
Ama bir an,
Bir anda, gözlerim sana takılır.
Ve o an, bir başka dünyada,
Bir başka yerde,
Bir başka seni bulurum.
Ama o sen, orada değildir,
Ya da ben burada değilim.
Zaman öyle geçer ki,
O kaybolan günler,
Birer yol gibi,
Beni nereye götürdüğünü bilemeden geçer.
Ben, her geçen saniyede
Bir parçamı bırakırım geriye,
Ve seni ararım,
Ama hiçbir zaman tam bulamam.
Bir sabah,
Hafif bir rüzgarla seni hissederim.
Ve sonra, bir an daha,
Sana doğru bir adım atarım.
Fakat o adım,
Hiçbir yere varmaz.
Ve ben, yine kaybolurum,
Bir arayış içinde,
Bir şeylerin peşinden sürüklenirim.
Her baktığımda,
Bir gölgeni görmek isterim,
Ama o gölge de senin gibi kaybolur.
Her şey, o eski bakışlardan geriye kalır.
Bir zamanlar olan,
Şimdi, yoktur.
Ve ben, hala o yokluğu hissederim.
Bazen, yalnız kalırım,
Ve sensiz her şeyin
Nasıl anlamsızlaştığını fark ederim.
Bir zamanlar vardı,
Şimdi ise yok.
Ama o yokluk,
Bir şekilde hala var,
Bir tek senin eksikliğinde var.
Bir anı kaldı.
Bir tek hatırladığım,
O bakışın.
Kayıt Tarihi : 10.11.2025 18:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!