Çığlığım avaz avaz Tanrım susamıyorum
Sokaklarda yatıyor sahipsiz oyuncaklar,
Yüreğim daralıyor öfke kusamıyorum
Gözlerimin önünde, yanıyor salıncaklar..
Dumanlar yükseliyor her adım her köşeden
Geçtiğim sokaklara acı çığlıklar sinmiş,
Eser kalmamış eski mutluluktan neşeden
Rengi solan duvarlar, dev bir korku giyinmiş..
Saksılarda çiçekler kurumuş solup gitmiş
Bir ağıt resmi gibi yorgun bakıyor sokak,
Kuşların cıvıltısı ağaçları terketmiş
Sokağın gölgeside, kaybolmakta koşarak..
Her bir ipin ucunda bir nefes duyuyorum
Elinde kuru ekmek, çocuklar yalın ayak,
Dilerim bu bir rüya, dilerim uyuyorum
Dilerim uyanırım, bir kahkaha duyarak..
Kimse duymuyor beni boşa haykırışlarım,
Korkarım bu sessizlik artık beni boğacak,
Diner dinmez ruhumu sarsan yalvarışlarım
Çıkacağım kâbustan, ve bir güneş doğacak.
Kayıt Tarihi : 13.7.2025 20:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!