Bir Kayıp Hüzün Şiiri - Ersin Malak

Bir kara bulut gibi geldi ölüm,
Bütün dağları sardı içimdeki boşluk.
Hayallerim dağıldı, düşlerim yok oldu,
Bir hüzün gibi yayıldı her yana, her köşeye.

Geceyi kapladı karanlık, yıldızlar kayboldu ,
Adımlarımda biraz daha kayboluyorum.
Beni unutun, diye bağırdım zamanın acı seslerinde,
Ama sessizlik daha çok yaraladı içimi.

Yaralarım derin, gönlümde izler kaldı,
Biliyorum, zamanla her şey geçer.
Ama ne kadar zaman geçerse geçsin,
Acı hep var olacak YÜREĞİMDE....

Bir umut, bir dilek kaldı,
Bu feryat belki de kaybolan sevgilerden bir hatıra.
Her kelime, her acı iz bırakır,
Beni hatırlayın, Beni anlayın,
Ve gözlerimdeki yaşlardan bir şeyler öğrenin.

Söylediğim her söz boğazımda düğümlendi,
Bir feryat gibi yankılandı ruhumun derinliklerinde.
Çekmediğim acı kaldı mı?
Toprak her şeyi örttü ama içimde bir boşluk var,
Bir yara, bir kayıp, bir hüzün…

Zaman, acıyı iyileştirebilir mi?
Belki her şey geçer,
Ama adını andığımda,
Kalbimi yakan bir ateş kaldı geriye.

Geri dönmedin, bir daha gelmedin,
Beni hatırlayın, dediğim her söz,
Bir feryat gibi yükseldi,
Ve hâlâ kulaklarımda çınlıyor,
Acıların hatırası, gökyüzümde kaybolan bir yıldız gibi…