Adın Vardı İçimde Şiiri - Münzevi Zeyrek

Her gece...
Rüyama düştü adın.
Tüm harflerin ıslaktı.
Gözlerin...
Yangından arta kalan,
sığınak gibi sustu içimde.

Söyleyemediklerim...
Şairliğimin dilsizliğinden.
Titreşen gölgemdir artık.
Her susuşumda biraz daha sen olurum.
Biraz daha eksilirim kendimden.

Aşkı seninle öğrendim.
İmkânsızın her haliyle.
Bir tende arayıp.
Dualarda bulduğum kadar.

Sana ait bir gülüşü...
Ömrünün içine sığdıramadım.
Geceyi örttüm üzerine.
Sabahlar sensiz doğdu.
Henüz bitiremeden satırları.
İçinden çekip gittin.
Hayatın en güzel dizesi...
Eksik bir şiir gibi kaldı elimde.

Bir adın kaldı içimde.
Kalbime gizledim.
Kimse duymasın diye.
Kalbim yok artık.
Sen yoksun artık.
Göğsümün soluna...
Adını sen koydum.