Bir Adın Vardı İçimde Şiiri - Münzevi Ze ...

Her gece,
rüyama düştü adın,
tüm harflerin ıslaktı,
gözlerin
bir yangından arta kalan
sığınak gibi sustu içimde.

Söyleyemediklerim,
bir şairin dilsizliğinde
titreşen gölgemdir artık.
Her susuşumda biraz daha sen olurum,
biraz daha eksilirim kendimden.

Aşkı seninle öğrendim,
imkânsız haliyle,
bir tende arayıp,
bir duada bulduğum kadar.
Çünkü sen,
her yaklaştığımda
bir adım daha uzaklaştın.

Sana ait bir gülüşü
bir ömrün içine sığdıramadım.
Geceyi örttüm üzerine,
ama sabah sensiz doğdu.
Henüz bitiremeden satırları,
içinden çekip gittin,
sanki en güzel dizesi
silinmiş bir şiir gibi kaldın elimde.

Bir adın vardı içimde,
kimse duymasın diye
kalbime gizlediğim.
Ama kalbim artık
atmayı da bilmiyor.
Ve sen yoksun,
göğsümde bir boşluk:
adını sen koyduğum.