Bir Adama Hasretim Şiiri - Merve Demircan

Herkes hasret bir şeye;
Ben adama hasretim!
Sırt çevirdim her şeye;
Sırf adama hasretim!

Ademcikler gani de;
Sıkıntı var Ademde!
Eskilerde yenide;
Yokluğu var her demde!

İç açmıyor suratlar;
Hissiz, ruhsuz, kaygusuz
Heykelimsi suretler;
Taşlar kadar duygusuz

Güya hepsi canlı da;
Değil çoklar heyecanlı
Gaye olur canlıda!
Gayen nedir hey canlı?

Pek çokları yaşıyor;
İnsanlıktan bi-haber
Beşer nere koşuyor?
İslamlıktan tığ, teber.

Dinden cüdasın madem;
Boşa övünme adem!
Böyle giderse kadem;
Nara dönecek o dem!

Para, pulla satılsa;
Onu alırdı kahir
Şu nimet ucuz olsa;
Külde olurdu zahir!

Kalıbına bakarak;
Adam sanma çokları!
Dinden kalırsa ırak;
Olmaz onun medarı!

Sorsam bir, bir eksere;
Arif sanır kendini
Sondan yapsam bin ser’e;
Görmem orda son dini

Şu şerefe özenen;
Tam kulluğa soyunsun!
İnsanlığa imrenen;
İrfan ile doyunsun!

Merve Demircan
19.04.2012-İzmir