Bir Adam Bir Kadın Şiiri - İlyas Baltacı

&&

bir Adamla bir kadın
Sanki ayrılık pazarında
Son dakikalarını yaşıyordu...
İkisi de birbirine çaresizce bakıyordu
İkisi de çok perişandı,
Kadın sevdiği kadar anlatıyordu
Adam dinlemek istemiyordu,
Adamın sözleri bıçak gibiydi
Kadın ağlıyordu
Ve adam bitirelim diyordu.

&&

Oysa
Mevsim ilk bahardı
Henüz gelmemişti sonbahar
Tek bir yaprak düşmemişti dalından...
Kara bulutlar çökmüştü o an
Ve kadınının gözleri nemliydi
Dudakları titrekti
Aklında vazgeçmek yoktu
O direndikçe
Adam buz gibi esiyor
Kırdıkça kırıyordu,
Kadın tutunmak istese de
Adam buraya kadarmış diyordu.

&&

Karanlık çökmüş
Yıldızlar tünemişti çoktan,
Aksamın serinliği
Kadının iliklerine kadar işlemişti
Titreyen sesiyle üşüdüğü aşikardı...
Titriyor ve titrekçe ağlıyordu
Adam daha fazla dayanamadı
Ve ceketini çıkarıp
Kadınının omuzlarına doğru bıraktı
Kısık bir sesle gitmeliyim dedi.

&&

Kadın
Süt dökmüş kedi kadar şaşkındı
Böyle bitmemeli !!
Böyle bir anda,
Gidemezsin de diyemedi,
Olduğu yere yıkıldı
Elleri buz gibi ve yüzü solmuştu.
Adam ne yapacağını şaşırmış halde
Diz çöktü yanına...
Kadın gülümseyerek
Ölüyorum bak kollarında,
Artık gidebilirsin
Gidebildiğin kadar uzağa dedi
Gidebildiğin kadar.

&&

Polat Tek
25 Kasım 208 / Akşama anlık.