Bir adam saçları tarumar, dağınık düşünceleri eline attığı herşeyi dağıtır gibi.
Öfkesini, isyanını haykırsa bilir nafile sesi kendine yankı. En son annesi bakmıştır şefkatle gözlerine.
Çökmüş omuzlarına hayatın yükü, ertelemiş hayallerini. Yüzünde solgun bir bakış, gülüşünün ucunda sızı, hoyrat bakışları gözyaşlarına gölge. Geçip gidiyor sessizce başı önde...
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta