Ölüm Var Ölüm Ey Ademoğlu
Fani, tapınırsın Dünya malına
Güvenirsin servetine şanına
Kefen cepsiz ne alırsın yanına
Çorak topraklara tohum ekersin
Vaden dolduğunda çeker gidersin
İnceden inceye bir of çekersin
Sırat köprüsünü geçtiğin zaman
Zırnık alamadan göçer gidersin
Eski sevdalar yaşanmaz oldu
Zaman değişti sevgiler soldu
Leyla çölde saçın başını yoldu
Ömrünü verdiği aşkı vefasız
Nerde kaldı masun safça bakışlar
Ben derdimle derdim benle yaşıyor
Herkesin derdi de boydan aşıyor
Derdimi dinleyen küllü şaşıyor
Çeken benden ben çekenden dertliyim
Kimi talih diyor kimi kaderden
Estikçe Sam yelleri kül eder beni
Ömrümün son günleri gelende
Hazan olur toprak yol eder beni
Yaşlılık çökende ecel gelende
Eser Seher yeli kul eder beni
Hüzünlü geçiyor baharım yazım
Sol yanım yaralı gül yarim lazım
Telleri de kopuk ellimde sazım
Böyle yazın halim yar dertli dertli
Dertli öter bülbül sevdam avazlı
Bu ruh bu kafesten çıkana kadar
Zindana kapattım tüm dertlerimi
Varsın kalsın sana varana kadar
O zaman sorasın yaralarımı
Kor ateşler yansın gönül dağımda
Özümle besledim seni
Esen rüzgâra seslendim
Gelirsin diye düşledim
Sinem’de seni besledim
Gözümle gördüm ben seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!